Dag 6. Magisch!

De kaartjes lagen al 5 dagen in het kastje in het appartement: vandaag was het tijd voor Magic Kingdom. Voor de niet-ingewijden: hét Disney park van Disney world aan deze kant van Amerika. En magisch, dat was het.

Dat begint al met het vervoer: je rijdt snel en efficiënt een parkeerplaats op, stapt over op een tram en daarna een boot en hee…. Daar is het kasteel van Doornroosje al. Datzelfde kasteel dat je aan het begin van alle Disney films ziet en waarom heen alle attracties liggen. Ook ’s avonds laat gaat het net zo snel: zo loop je nog voetje voor voetje door MainStreet in het park, zo zit je in een monorail, het trammetje en ben je al weer in je eigen auto op weg naar huis. 

Magisch was ook het gebruik van de fast pass. Simpel een kwestie van je toegangspas in de automaat, en je krijgt een tijdspanne waarin je de attractie kunt bezoeken. Waarbij je zo langs alle wachtrijen loopt. Op deze manier hebben we heel wat attracties kunnen doen vandaag, inclusief buzz lightyear (waarbij Carlijn won met schieten), Splash mountain (jaja, weer nat) en thunder mountain. Afgewisseld met een paar mooie shows (zoals Monsters Inc. Laugh Floor, waarbij er op een mooie manier gebruik wordt gemaakt van moderne techniek in tekenfilms), hebben we ons prima vermaakt.

Ook alle prinsen en prinsessen in het park waren magisch. Je ziet ze tijdens de parade, als ze rond worden gereden in praalwagens. Maar ook tussendoor, als er heel veel mensen in de rij staan om ze een handje te geven. En gedurende de dag zie je er steeds meer: kleine meisjes kunnen zich in het kasteel van Doornroosje laten omtoveren naar een echte prinses. Carlijn was er, in haar ogen, al iets te groot voor, maar ik zag haar soms toch iets jaloers kijken.

Om over de rest van de grote spektakelshows nog niet te spreken. Om 9 uur ’s avonds reed er een lichtjes parade door het park, waarbij dezelfde Disney figuren weer langs kwamen. Gevolgd door de “Celebrations” show, waarbij er van alles magisch werd geprojecteerd op het kasteel van Doornroosje. Afgesloten met een andere show, “Wishes”, die met name door het vuurwerk veel indruk maakte. Het vuurwerk dat je thuis ziet, vinden we nu toch wat karig.

Aan het einde van de dag ontdekten we nog een magische activiteit: met behulp van kaartjes kon je een speurtocht door het park doen. Die voerde je langs allerlei tv-schermen waarop je, met behulp van je eigen ‘sleutelkaart’ en allerlei spelkaarten je eigen tovenaar kon verslaan. Jasper profiteerde van zijn gamerskennis en was elke keer in staat om de tovenaar te verslaan. Het blijkt een echte activiteit in Disney te zijn, want we hebben veel mensen met hun eigen ‘sorcerer mapje’gezien, waarin je de kaartjes netjes kunt archiveren. En we hebben ze natuurlijk bewaard, zodat we over 18 jaar, als een van de kinderen hier op huwelijksreis heen gaat, weer kunnen spelen.

Maar toch… het meest magische moment kwam van Carlijn. Zo maar, rond 3 uur vanmiddag, begon het personeel van Frontierland te dansen. En na een flashmob achtig dansje, nodigden ze het publiek uit. Daar stond ze dan, aan de hand van een knappe Disney-cast member, een country achtig dansje te doen. Gevolgd door de hokeypokey, een dansje dat ze kende uit de engelse les van school. De jongedame straalde van deze onverwachte magie, en misschien is dat wel precies wat Walt Disney ooit bedoelde met dit park.