Vandaag was de dag van het lang en nog meer reizen. Dus gem...er toen we om half zes iedereen wakker maakten, werd niet op prijs gesteld. Ook niet toen het van de kat afkomstig was. Dus sorry Yippie - we hebben je buiten gesloten, maar mijn moeder heeft je vast al binnen gelaten. Toch?
In elk geval waren wij om stipt half zeven op pad naar Schiphol. Met een voorspoedige reis en soepel parkeren, wat ingewikkeld inchecken (handleidingen lezen is nou eenmaal niet mijn hobby) zaten we al heel snel op tijd bij de gate om te boarden. Daar stopte de snelheid. En misschien maar goed ook, want het is niet echt geruststellend om 3 technische mannetjes op een hoogwerker rondom je vliegtuig te zien staan. Te kijken naar... tsja, naar wat weten we nog steeds niet. Meer informatie hadden we op prijs gesteld. En ook weer niet, want uiteindelijk vertrok de vlucht met anderhalf uur vertraging - die de piloot gewoon weer inhaalde tijdens de vlucht. Laten we hopen dat er in de lucht geen flitsers staan, want anderhalf uur vertraging maak je niet goed door je aan de snelheid te houden...
Op Orlando Sanford mochten we door de gebruikelijke bureaucratie zoals invullen van douane formulieren, vermijden van naar-eten-zoekende-beagles, ophalen van stempels en nummers en goedkeuringen om uiteindelijk de warmte van Orlando in te stappen. Op zoek naar een huurauto.
En nee, mijnheer van Alamo.com. We hebben geen behoefte aan een imponeerauto, dus die supergrotemega SUV mag je bij je houden. Ook alle andere extra verzekeringen die je me probeert te verkopen hoef ik niet, dus helaas, je kunt niets extra's aan ons verdienen vandaag.
De man op de plek waar je je auto kunt ophalen had dan wel weer een goede dag, en gaf ons de meest luxe uitgevoerde minivan mee die hij had staan (Voor opa: een Chrysler town & country mini van, met 7 zitplekken. Foto's genoeg op internet. Let vooral op het grappige klokje dat ze als een 'retro'look in het midden van het dashboard hebben geplakt). Achteruit parkeren doe ik nu door op mijn tvtje te kijken, de schuifdeuren van de kinderen openen door op een knopje te drinken, de achterklep van de auto ook, de auto is natuurlijk een automaat en ook mijn stoel is automatisch te verstellen. Er schijnt zelfs een on-board dvd speler te zijn, maar dat hebben we de kinderen nog niet verteld...
Tijd om naar het hotel te rijden. En boodschappen te doen. En nog meer eten te kopen dan we in het vliegtuig al op hebben om te voorkomen dat we nog meer chagerijnig werden. Om 8 uur was alle energie dan ook echt op. We zijn in Orlando, het is er warm en we zien morgen wel weer of we dan meer energie hebben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten