vrijdag 19 juli 2013

Dag 16. Waar we we uiteindelijk in zee eindigen.

Het regende deze ochtend. En dat maakte het afscheid van het relaxte Duck Key net wat makkelijker. Dus na een snel ontbijt, gevolgd door efficiƫnt alles in de auto gooien, konden we op weg voor de langste reisdag van deze vakantie: helemaal door naar Cocoa Beach.

En ach, wat kun je melden van zo'n 300 mijl rijden? Dat het lang is? Dat spreekt voor zich. Dat de kinderen zich gedroegen? Niet gek, als je ze toestaat om met de diverse elektronische voorzieningen te spelen (telefoon, iPod). Dat het regende? Nogal. Volgens de tankbediende zelfs meer dan normaal in een 'wet season'. Dat het voorspoedig ging? Zeker. Kwestie van goed luisteren naar 'tante Sygic' en je komt er vanzelf.

De bestemming van vandaag was dus Cocoa Beach. Een badplaats aan de Atlantische Oceaan. En daar zijn we ook echt 'geland'. Allereerst alle rotzooi uit de auto gehaald, inclusief stekkertjes, nog rondslingerende slippers en ander spul. Het moet tenslotte morgen allemaal in de bagage gepropt worden. Daarna snel badkleding aan en op naar het strand. Om ons daar een uur in en rond de zee te vermaken.
Overigens vond ik het strand, als ik eerlijk ben, beter en leuker dan dat van Miami Beach. Minder 'hip en happening' en meer een gezellig familiestrand. Waar de kinderen morgenvroeg een surfles gaan volgen, terwijl wij om 9 uur de lancering van een Atlas raket kunnen bekijken. Inderdaad, nog steeds vanaf het strand.

Maar dat is voor morgen. Vandaag sloten we de laatste volledige dag in Florida af met een steak bij Outback steakhouse, gevolgd door een supertoetje. Tijd om uit te buiken op de hotelkamer.

PS: @Opa & Oma, kunnen we zo de boodschappen doorgeven;-)? Het is de bedoeling dat we morgen naar huis vliegen, en het zou fijn zijn als we daar 1 brood, met halvarine, kaas en melk vinden;-)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten